اینترنت ماهواره ای چیست؟

در این مقاله که توسط تیم فنی و مارکتینگ نکست بیت تهیه شده سعی بر این است که خلاصه ای از مکانیزم اینترنت ماهواره ای و اینترنت رادیویی که در کشور عزیزمان ایران نیز رایج است، اما با چند تفاوت کلیدی آورده شده است.

تا به حال به طرز کار اینترنت ماهواره ای فکر کرده اید؟

بطور کلی هدف جامعه جهانی رسیدن به اینترنت آزاد و آسان در تمام نقاط کره ی زمین است که بر همین اساس ایده اینترنت ماهواره ای برای نقاط مختلفی که دسترسی آسانی به مراکز انتقال داده نداشتند فراهم شد و بعد از آن این موضوع در تمامی ایالت متحده گسترش یافت. در واقع هدف از این نوع اینترنت عدم وابستگی مشترکین به سیستم های کابلی و فیبر نوری است.

 

 

پس الان ما برای استفاده از اینترنت ماهواره ای به هیچ تجهیزاتی نیاز نداریم؟

در جواب این سوال باید بگیم که شما برای اتصال به اینترنت ماهواره ای نیازمند برقراری سه تجهیزات اصلی هستید: مستقر شدن ماهواره فضایی در یک خط ثابت (Geostationry Satellite )که با سرعت حرکت زمین یکسان باشد (به عبارت دیگر ماهواره زمین ثابت مکانی در خط فضایی است که زمانی که ماهواره روی اون خط قرار می گیرد سرعتی یکسان با زمین می گیرد) و وجود یک روتر و دیش که داده هارو از محل شما به فضا و بعد به یک دیش در محل فراهم کننده اینترنت انتقال دهد.در این بین باید اشاره کنیم که تبادل اطلاعات بین دیش ما در منزل و ماهواره فضایی توسط  NOC یا همان مرکز عملیات شبکه صورت میگیرد.نصب و راه اندازی این تجهیزات برای عموم راحت و قابل اجرا می باشد و تنها باید دیش در زاویه مناسب در فضای باز رو به آسمان نصب و به برق متصل شود.

آیا تاخیر در سرعت این ماهواره ها وجود دارد؟

نکته قابل توجهی که اینترنت ماهواره ای و ماهواره های فضایی دارند فاصله از سطح زمین هستند که همین موضوع  مهم ترین عامل در تعیین کیفیت سرعت و تاخیر در سرویس دهی برای ما می شوند. شرکت هایی که تا به امروز ماهواره به فضا ارسال کرده اند «هیوزنت» ، «ویاست»، «استارلینک» و«هاقسنت» هستند که هر کدام در حال حاضر با توجه به فاصله ای ک از سطح زمین دارند سرعت بیشتری رو ارائه می دهند. در این بین استارلینک که در حال حاضر تا سرعت 150 مگابیت رو تامین میکنه ادعا کرده تا پایان سال سرعت اینترنت ماهواره ای خود را تا 300 مگابیت افزایش دهد البته این کیفیت چون برای موقعیت های جغرافیایی محدودی در حال اجراست بی دلیل نیست.

 

پروژه بزرگ استارلینک

استارلینک رو می توان بزرگترین پروژه اینترنت ماهواره ای دانست که توسط ایلان ماسک ساخته شده که همینطور که اشاره شد این ماهواره ها در مدار پایین زمین قرار میگیرند که این طرح به دلیل هزینه پایین و افزایش دسترسی به اینترنت مورد توجه قرار گرفت. از ویژگی های حائز اهمیت این ماهواره می توان به شبکه ارتباطی گسترده، کاهش تاخیر، قابلیت توسعه و بهبود مداوم و هزینه به صرفه برای اتصال به ابنترنت در نظر گرفت.

 

مقایسه اینترنت ماهواره ای با دیگر اتصالات اینترنتی

پیشرفت‌های اخیر به اینترنت ماهواره‌ای کمک کرده است تا به سرعت باند پهن پایه برسد. با این حال، هنوز هم گران‌تر از سایر حالت‌های رایج اینترنت است و در بیشتر موارد، گزینه‌های دیگر سرعت بهتری با تأخیر کمتر ارائه می‌دهند. اگر مطمئن نیستید که سرعت اینترنت فعلی شما چقدر است، می توانید اتصال خود را بررسی کنید تا اعداد مختلف را در متن قرار دهید. بارگذاری و دانلود بر حسب مگابیت بر ثانیه یا مگابیت بر ثانیه اندازه گیری می شود.

به عنوان مثال، DSL و اینترنت کابلی که در کشور ما رایج هستند، با سرعت 3 تا 50 مگابیت در ثانیه و کابل معمولاً بسته به برنامه شما از 10 تا 940 مگابیت در ثانیه ارائه می دهد. اینترنت ماهواره ای عموماً با سرعت 12 تا 100 مگابیت در ثانیه عرضه می شود، اگرچه ایلان ماسک قول می دهد که سرعت تا 300 مگابیت در ثانیه زمانی که زیرساخت Starlink تکمیل شود امکان پذیر خواهد بود.

اینترنت فیبر، که از کابل‌های فیبر نوری استفاده می‌کند، می‌تواند سرعت دانلود فوق‌العاده‌ای تا 5 یا حتی 10 گیگابیت در ثانیه (5000 یا 10000 مگابیت در ثانیه) ارائه دهد. با فیبر، آپلودهای شما معمولاً به همان سرعت دانلودهای شما خواهند بود، که در مورد کابل، DSL یا ماهواره صدق نمی کند. با این حال، نصب کابل فیبر گران است و استقرار آن در مناطق با تراکم جمعیت کم مقرون به صرفه نیست، بنابراین نمی توان گفت که آیا فیبر به گزینه ای مناسب در اکثر مناطق روستایی آمریکا تبدیل خواهد شد یا نه.

روشی که امروزه اینترنت های ما عمل می کنند ، یک فرآیند ساده و سه قسمتی است: ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) سیگنال اینترنت را از طریق فیبر و یا رادیو از مجموعه ای از سرورهای داده دریافت می کند، آن سیگنال را به ایستگاه مرکزی یا هاب منتقل می کند و سپس آن را توزیع می کند. به مودم های مشترکین .

انجام آن دو بخش اول ساده‌ترین بخش است، در حالی که قسمت سوم – دریافت سیگنال به مودم‌ها – بخش دشواری است. آن مرحله آخر اغلب «آخرین مایل» نامیده می‌شود، و برای بسیاری از خانه‌هایی که خدمات اینترنتی کافی ندارند، این آخرین مایل (یا چندین مایل) از هاب است که تفاوت را ایجاد می‌کند.

اگر به ISP های کابلی یا فیبری فکر می کنید، آنها به یک تکنسین نیاز دارند که بیرون بیاید و هر مکان را سیم کشی کند، سپس آن را به هاب محلی متصل کند. از آنجایی که اکثر خانه ها از قبل به طور کامل کابل کشی شده اند، اتصال همه خانه های یک محله نسبتا ساده است. اگر خانه شما در یک منطقه پرجمعیت نیست که منطقی باشد که ISP با مسیرهای کوتاه از مرکز تا خانه به شما خدمات ارائه دهد، ساده نیست. در مورد کابل یا فیبر، ممکن است به این معنی باشد که آنها اصلاً به شما خدمات نمی دهند. برای هر نوع DSL از شرکت تلفن، ممکن است به شما خدمات دهند، اما هر چه از نزدیکترین ایستگاه مرکزی دورتر شوید، سرویس بدتر می شود.

و به همین دلیل است که اینترنت ماهواره ای راهی برای پر کردن شکاف دیجیتال برای مردم خارج از حوزه کابل و فیبر و برای کسانی که در مناطق دورافتاده و روستایی زندگی می کنند، شد. ISP های ماهواره ای  اساساً به همان روش سه مرحله ای کار می کنند، اما به جای ایستگاه مرکزی، سیگنال اینترنت از طریق فیبر به یک آنتن بزرگ به نام “ایستگاه زمین” روی زمین تحویل داده می شود، که سپس سیگنال را از طریق امواج رادیویی حرکت می دهد و به آنتن میرساند.

در این مدل، ماهواره مانند آن دفتر مرکزی عمل می‌کند، و آن «آخرین مایل» بیشتر شبیه 22300 مایل است – ارتفاعی که ماهواره‌های ما در آن می‌چرخند. سیگنال به خانه یا محل کار شما برمی گردد و توسط یک آنتن (دیش) خارج از خانه شما گرفته می شود. از آنجا، سیگنال از طریق سوراخی در دیوار که به یک مودم متصل می شود، به کابل می رود .

آیا می توان از همان ظرفی که قبلاً برای تلویزیون ماهواره ای دارند استفاده کنند یا خیر؟

 این سوال خوبی است، اما پاسخ قطعی “نه” است. دلیل اصلی این امر این است که تلویزیون ماهواره‌ای تنها در یک جهت حرکت می‌کند و سیگنال‌های ویدیویی را از ماهواره به خانه بدون «پرواز برگشت» پخش می‌کند. سیگنال‌های اینترنت باید به هر دو طرف بروند، و از آنجایی که سیگنال‌های به و از آن مانند ویدیو پخش نمی‌شوند، پهنای باند بسیار بیشتری برای انتقال همه آن داده‌ها مورد نیاز است. همچنین، آنتن‌های ثابت مانند آنتن‌هایی که برای اینترنت و تلویزیون استفاده می‌شوند، همگی به سمت ماهواره‌های مختلف قرار دارند، بنابراین مانند آنتن تلویزیونی نیست که بتواند ایستگاه‌های مختلفی را روی زمین دریافت کند.

اینترنت پوینت تو پوینت NextBit

اما با توجه به محدودیت هایی که تا به امروز در کشورمان داریم بهترین و پایدار ترین اینترنت، اینترنت رادیویی و نقطه به نقطه است که توسط شرکت نکست بیت به شرکت های تجاری و برج ها ارائه می شود.در واقع اتصال پوینت تو پوینت یک اتصال خصوصی و ایمن  است که توسط شرکت ارائه دهنده به آنتن رادیو مشتری ارسال می شود و امکان ارائه سرعت و حجم نامحدود برای شما مسیر است.  نکست بیت با دارا بودن تعداد زیادی پاپ سایت در تهران امکان ارائه اینترنت پایدار و پرسرعت برای شما فراهم می شود.

همانطور که ما قدرت ماهواره های خود را افزایش دادیم، مجبور شدیم تعداد پاپ سایت های خودمون رو نیز بیشتر کنیم همانطور که تعداد برج‌های بیشتر مساوی است با پوشش بهتر گوشی هوشمند شما، تعداد بیشتری از این ایستگاه‌های زمینی شبکه قوی‌تری را برای سرویس ماهواره‌ای ما ایجاد می‌کنند. در عین حال، انتقال توابع پردازش به داخل ابر به ما این امکان را داده است که ایستگاه‌های زمینی کوچک‌تر و کم‌هزینه‌تری نسبت به قبل ایجاد کنیم.