کاربرد اینترانت چیست؟

یکی از وظایف تیم نکست بیت ایجاد شبکه داخلی برای سازمان های کوچک و بزرگ به منظور استفاده از یک اینترنت یا بهتر بگیم اینترانت می باشد.

به همین منظور در این مقاله که توسط تیم فنی نکست تهیه شده همراه باشید تا دقیق تر اینترانت رو بررسی کنیم.

اینترانت چیست؟

اینترانت در واقع ارتباط داخلی بین اعضای یک سازمان هست که به طبع اعضای محدود تری نسبت به اینترنت دارد و می تواند داده هارا با امنیت و سرعت بیشتری درون یک مجموعه انتقال دهد.

از آنجایی که اینترانت یک شبکه خصوصی است، بنابراین هیچکس نمی تواند از اینترانتی که نام کاربری و رمز عبور معتبری ندارد استفاده کند.

کاربرد اینترانت چیست؟

در اینترانت، تعداد محدودی دستگاه متصل در مقایسه با اینترنت وجود دارد. اینترانت از امنیت بالایی برخوردار است و تعداد بازدیدکنندگان کمی دارد. برای به دست آوردن اطلاعات کارکنان، دایرکتوری تلفن  و غیره استفاده می شود. بیشترین کاربرد اینترانت در سازمان هایی با شعبات زیاد می توان به بانک ها اشاره کرد که توسط سیستم LAN  به یکدیگر شبکه شده اند.

اکسترانت چیست؟

این سرویس هم مانند اینترانت یک شبکه خصوصی است و بر اساس قرارداد بین سازمان ها مدیریت می شود و ابزاری برای به اشتراک گذاری اطلاعات بین اعضای داخلی و اعضای خارجی است ، بنابراین فقط کسانی که نام کاربری و رمز عبور معتبر دارند می توانند از اکسترانت استفاده کنند. اکسترانت برای بررسی وضعیت، دسترسی به داده ها، ارسال نامه، سفارش و غیره استفاده می شود.

تفاوت اینترانت و اکسترانت

• اینترانت ابزاری برای به اشتراک گذاری اطلاعات در سراسر سازمان است. در حالی که اکسترانت ابزاری برای به اشتراک گذاری اطلاعات بین اعضای داخلی و

اعضای خارجی است.

• اینترانت متعلق به یک سازمان است. در حالی که اکسترانت متعلق به یک یا چند سازمان است.
• در اینترانت امنیت از طریق فایروال پیاده سازی می شود. در حالی که در این، امنیت از طریق فایروال به منظور جداسازی اکسترانت و اینترنت پیاده سازی می شود.
• اینترانت توسط یک سازمان مدیریت می شود. در حالی که اکسترانت توسط بسیاری از سازمان ها مدیریت می شود.
• اینترانت تعداد محدودی دستگاه متصل دارد. در حالی که در اکسترانت، دستگاه های متصل با اینترانت قابل مقایسه هستند.

منطقه محدود آن در اختیار یک سازمان است. منطقه محدود آن به یک سازمان و برخی از ذینفعان آن بستگی دارد.

 

مزایای استفاده از اینترانت

قطعا استفاده از یک شبکه داخلی در سازمان شما مزیت هایی به همراه خواهد داشت که در زیر به انها اشاره خواهیم کرد.

• بهبود ارتباط داخلی
• اتصال تمام مراکز و شعبات به یکدیگر
• شفافیت و یکدستی اطلاعات سازمان
• افزایش برند و ارزش های سازمان
• کاهش ایمیل و جلسات سازمان
• افزایش امینیت اطلاعات

نتیجه گیری

هرچند گفته میشد سراسر ایران در آینده به یک اینترانت داخلی مجهز می شود و دسترسی به اینترنت بین الملل از بین می رود اما تا به امروز اقدامی صورت نگرفته و شرکت ها میتوانند ازین امکان استفاده کنند.

 

 

با توجه به گسترش استفاده از اینترنت و سرویس های مختلف، شناخت دقیق تری از انواع سرویس ها اهمیت پیدا می کند بر همین اساس با  تیم محتوای شرکت نکست بیت همراه شوید تا به تفاوت سرویس های ADSL  و VDSL  میپردازیم.

 

امروزه با در دسترس بودن بالا و نرخ های مقرون به صرفه، ADSL و VDSL جزو پرکاربردترین نوع اتصالات اینترنتی در سراسر جهان هستند. نیاز به اتصال به اینترنت پرسرعت به دلیل تماشای فیلم در تلویزیون های هوشمند خانگی و دنیای شگفت انگیز گیمینگ در خانه یا محل کار همیشه مورد تقاضا است. VDSL سرعت بسیار بالاتری نسبت به اتصالات ADSL ارائه می دهد و تفاوت های زیادی بین ADSL و VDSL وجود دارد که در این مقاله به آنها اشاره خواهد شد. بنابراین، برای دانستن آن نکات حیاتی تفاوت بخوانید.

 

سرویس محبوب ADSL  (Asymmetric Digital subscriber Line)

این سرویس جزو سرویس های کابلی محسوب می شود که در واقع از یک جفت کابل مسی برای انتقال داده های صوتی تلفنی استفاده می شود و از همان کابل برای انتقال داده های اینترنتی نیز استفاده می شود. تمام تهدیدات احتمالی و قطعی های کابلی بر روی این سیم مسی احتمال رخ دادن دارند و حداکثر تا سرعت 8 مگابیت دانلود در اختیار ما قرار می دهند که البته در سرویس جدید ADSL2+ تا 24 مگابیت دانلود و 1 مگابیت آپلود سرویس می دهند.

اتصال ADSL نسبت به سایر اتصالات مانند فیبر نوری مقرون به صرفه است زیرا نیازی به گذاشتن سیم یا کابل جداگانه نیست. از همان سیم تلفن می توان برای اتصال به اینترنت استفاده کرد. ADSL2+ آخرین نسخه ADSL برای کسانی است که در مجاورت سوئیچ های مدیریت شده توسط یک ارائه دهنده خدمات اینترنتی زندگی می کنند. هر چه کاربر نزدیکتر به DSLAM زندگی کند، سرعت انتقال بهتر خواهد بود.

سرویس  VDSL(Very-high-bit-rate Digital Subscriber Line)

VDSL مخفف عبارت است. این فناوری از همان کابل مسی برای انتقال سیگنال اینترنت استفاده می کند. این یک فناوری جدید در مقایسه با ADSL است. VDSL تجربه کاربری بهتری را به کاربران برنامه های اینترنتی ارائه می دهد و از همان خط مشترک به روشی موثر استفاده می شود. اتصال به کاربر با نصب یک گره نوری در نزدیکی مکان کاربر ارائه می شود. این گره با استفاده از کابل های فیبر نوری و یا کابل معمولی به ISP متصل می شود.

تفاوت  ADSL  و VDSL

اصلی ترین تفاوت این دو سرویس در سرعت انتقالی است که VDSL  سرعت بیشتری را ارائه می دهد VDSL سرعت دانلود تا 70 مگابیت بر ثانیه و سرعت آپلود تا 10 مگابیت در ثانیه را فراهم می کند. از طرف دیگر ADSL حداکثر سرعت دانلود 24 مگابیت در ثانیه را ارائه می دهد و سرعت آپلود بسیار کمتر است.

دومین تفاوت در دسترسی این سرویس ها می باشد که ADSL  را میتوان رایج تر و راحت تر دانست. ADSL  در بستر همان خطوط تلفن ثابت شهری اجرا می شود ولی برای VDSL  نیاز به کابل کشی است.

از نظر پوشش دهی آنتن اینترنت و افزایش و کاهش سیگنال بستگی به فاصله از مرکز سوئیچینگ دارد ولی به طور کلی سیگنال VDSL سریعتر ضعیف می شود.

و در آخر هزینه نصب و راه اندازی می باشد که می توان گفت VDSL  هزینه بیشتری برای مشتری دارد البته یکسری مودم ها هر دو ورودی ADSL  و VDSL  رو دارند و نیازی به خرید جداگونه نیست.

 

نتیجه گیری

VDSL برنده واضحی نسبت به ADSL است که در درجه اول به دلیل اتصال به اینترنت پرسرعت است که دانلود و آپلود رسانه ها را روان تر می کند. سرعت با اتصال فیبر نوری برابر نیست، اما رقابت سختی را برای خدمات اینترنت کابلی ایجاد می کند. اگر از ADSL یا VDSL استفاده می کنید، نظرات و تجربیات خود را در قسمت نظرات زیر به اشتراک بگذارید و آنچه را که ترجیح می دهید با ما در میان بگذارید. نظرات شما برای ما ارزشمند است.

 

سرویس ADSL2+  و VDSL  نکست بیت

نکست بیت ارائه دهنده خدمات اینترنتی همراه شماست تا با مشاوره و ارائه بهترین سرویس  برای شما مصرف کنندگان محترم لذت اینترنت پایدار رو برای شما رقم بزند. برای خرید هر یک از سرویس های ADSL و VDSL  با ما درتماس باشید.

 

در عصر دیجیتال، خانه‌های ما بیش از هر زمان دیگری به اینترنت متصل شده‌اند و دستگاه‌های هوشمنداز روشنایی خانه گرفته تا دوربین‌های نظارتی همگی  متکی به اتصال WiFi پایدار و ایمن هستند. از آنجایی که ما از راحتی یک خانه متصل لذت می بریم، مهم است که امنیت وای فای اینترنتی خود را برای محافظت از اطلاعات شخصی خود و حفظ یک محیط دیجیتال محافظت شده در اولویت قرار دهیم. در این مقاله، که توسط تیم محتوای نکست بیت نوشته شده ما مراحل عملی برای افزایش امنیت شبکه اینترنت وای فای خانگی شما را بررسی خواهیم کرد.

 

1. تغییر نام پیش فرض روتر:

اولین خط دفاعی تغییر نام کاربری و رمز عبور پیش فرض روتر شما است. اعتبار پیش فرض به راحتی به صورت آنلاین قابل دسترسی است و شخصی سازی این اطلاعات ضروری است. یک رمز عبور قوی و منحصر به فرد با ترکیب حروف، اعداد و نمادها ایجاد کنید تا شبکه خود را در برابر دسترسی غیرمجاز تقویت کنید.

2. رمزگذاری WPA3 را فعال کنید:

WiFi Protected Access 3 (WPA3) جدیدترین و قوی ترین پروتکل رمزگذاری WiFi است. مطمئن شوید روتر شما از WPA3 پشتیبانی می کند و در صورت امکان، دستگاه های خود را برای استفاده از این ویژگی امنیتی پیشرفته به روز کنید. WPA3 محافظت قوی تری در برابر حملات حدس رمز عبور ارائه می دهد و شبکه شما را ایمن تر نگه می دارد.

3. از یک رمز عبور قوی WiFi استفاده کنید:

رمز عبور WiFi شما یک دفاع حیاتی در برابر دسترسی غیرمجاز است. یک عبارت عبور طولانی و پیچیده را انتخاب کنید که شامل ترکیبی از حروف بزرگ و کوچک، اعداد و کاراکترهای خاص باشد. از استفاده از اطلاعاتی که به راحتی قابل حدس زدن هستند، مانند تولدها یا کلمات رایج خودداری کنید.

 

4. به روز رسانی مکرر سیستم عامل روتر:

مرتباً به‌روزرسانی‌های میان‌افزار ارائه‌شده توسط سازنده روتر خود را بررسی و نصب کنید. این به‌روزرسانی‌ها اغلب شامل وصله‌های امنیتی هستند که آسیب‌پذیری‌ها را برطرف می‌کنند و امنیت کلی دستگاه شما را تقویت می‌کنند.

5.پیاده سازی بخش بندی شبکه:

شبکه خانگی خود را به بخش‌هایی تقسیم کنید، شبکه‌های جداگانه‌ای برای دستگاه‌هایی با الزامات امنیتی متفاوت ایجاد کنید. به عنوان مثال، دستگاه های خانه هوشمند را در شبکه ای جداگانه از رایانه ها و تلفن های هوشمند خود نگه دارید. این مانع از نفوذ احتمالی نقض امنیت در یک بخش می شود تا کل شبکه را تحت تأثیر قرار ندهد.

6.فعال کردن رمزگذاری شبکه با VPN:

شبکه های خصوصی مجازی (VPN) ترافیک اینترنت شما را رمزگذاری می کنند و حریم خصوصی و امنیت فعالیت های آنلاین شما را افزایش می دهند. استفاده از VPN را در نظر بگیرید، به خصوص هنگام دسترسی به اطلاعات حساس یا اتصال به شبکه های WiFi عمومی از خانه.

7.دستگاه های ایمن اینترنت اشیا:

دستگاه های هوشمند اغلب دارای تنظیمات پیش فرض هستند که ممکن است امنیت شبکه شما را به خطر بیندازند. گذرواژه‌های پیش‌فرض را در همه دستگاه‌های اینترنت اشیا تغییر دهید، سیستم‌افزار آنها را مرتباً به‌روزرسانی کنید و ویژگی‌های غیرضروری را که می‌توانند آسیب‌پذیری‌ها را آشکار کنند، غیرفعال کنید.

8.نظارت بر دستگاه های متصل:

به طور منظم لیست دستگاه های متصل به شبکه خود را مرور کنید. اگر دستگاه‌های ناآشنا را شناسایی کردید، فوراً بررسی کنید و دسترسی به کاربران غیرمجاز را لغو کنید.

9.غیرفعال کردن مدیریت از راه دور:

مگر اینکه کاملاً ضروری باشد، ویژگی های مدیریت از راه دور را در روتر خود غیرفعال کنید. این امر خطر دسترسی غیرمجاز به تنظیمات روتر شما را از خارج از شبکه خانگی کاهش می دهد.

10.به طور منظم فعالیت شبکه را بررسی کنید:

از ویژگی های گزارش روتر خود برای نظارت بر فعالیت شبکه استفاده کنید. مراقب رفتارهای مشکوک یا غیرمنتظره باشید، زیرا ممکن است نشان دهنده یک تهدید امنیتی باشد.

 

 

11. برای دسترسی به شبکه خود از VPN استفاده کنید

شبکه خصوصی مجازی یا VPN، گروهی از رایانه‌ها یا شبکه‌هایی است که از طریق اینترنت با هم کار می‌کنند. افراد می توانند از VPN ها مانند Norton Secure VPN به عنوان روشی برای ایمن سازی و رمزگذاری ارتباطات خود استفاده کنند. هنگامی که به یک VPN متصل می شوید، یک سرویس گیرنده VPN روی رایانه شما راه اندازی می شود. هنگامی که با اعتبار خود وارد سیستم می شوید، رایانه شما کلیدها را با سرور دیگری مبادله می کند. هنگامی که هر دو رایانه یکدیگر را به عنوان معتبر تأیید کردند، تمام ارتباطات اینترنتی شما رمزگذاری شده و از کنجکاوی خارجی پنهان می شود.

 

بیشتر از همه، بررسی کنید که چه دستگاه هایی به شبکه خانگی شما متصل می شوند و مطمئن شوید که نرم افزار امنیتی قابل اعتمادی مانند Norton Security در برابر ویروس ها و جاسوس افزارها نصب شده است.

 

با انجام این مراحل، امنیت شبکه اینترنت وای فای خانگی خود را به میزان قابل توجهی تقویت خواهید کرد و محیط دیجیتالی امن تری را برای خود و خانواده تان ایجاد خواهید کرد. حفاظت از داده های شخصی خود را در اولویت قرار دهید و از مزایای یک خانه متصل امن و قابل اعتماد لذت ببرید.

امروزه با توجه به استفاده گسترده از شبکه های خصوصی در کشور تیم فنی و محتوای نکست بیت قصد دارد معرفی کوتاهی از سازوکار این شبکه ارائه دهد.

یک شبکه خصوصی مجازیVPN) )هنگام اتصال به سرویس ها و سایت های مبتنی بر وب، امنیت و ناشناس بودن را به کاربران اضافه می کند. VPN آدرس IP عمومی واقعی کاربر را پنهان می کند و ترافیک بین دستگاه کاربر و سرور راه دور را “تونل” می کند. اکثر کاربران برای جلوگیری از ردیابی آنلاین برای سرویس VPN ثبت نام می کنند و اغلب از آن در Wi-Fi عمومی استفاده می کنند که در آن خطرات بیشتری برای ایمنی داده های آنها وجود دارد.

نحوه کار VPN  به چه صورت هست؟

VPN یک واسطه بین رایانه شما و سرور مورد نظر است. VPN به جای تکیه بر یک مرورگر برای رمزگذاری ارتباطات بین دستگاه شما و سرور، رمزگذاری های خود را اضافه می کند و ارتباط را از طریق سرورهای خود مسیریابی می کند. وقتی صحبت از خدمات VPN می شود، اغلب اصطلاح “تونل زنی” را می شنوید. ایده این است که سرویس VPN یک “تونل” بین شما و سرور مورد نظر باز می کند. سپس، VPN داده های شما را از طریق “تونل” خود ارسال می کند تا هیچ کس دیگری در شبکه نتواند داده های شما را شناسایی و برداشت کند.

 

از لحاظ فنی، VPN اتصالی را ایجاد می کند که در آن دستگاه شما به جای شبکه محلی، از جمله Wi-Fi عمومی، در شبکه VPN ارتباط برقرار می کند. شما با سرور VPN با استفاده از اطلاعات کاربری ذخیره شده خود احراز هویت می کنید و سپس یک اتصال به سرورهای VPN دریافت می کنید. با راه‌اندازی تونل، از یک اتصال شبکه مجازی بین خود و سرور VPN استفاده می‌کنید که داده‌ها را رمزگذاری کرده و در برابر شنود شدن محافظت می‌کند. اگر از اتصال SSL/TLS استفاده می کنید، داده ها رمزگذاری شده و سپس با استفاده از سرویس VPN دوباره رمزگذاری می شوند. این رمزگذاری مضاعف را به ارتباطات شما اضافه می کند و امنیت داده های شما را بهبود می بخشد.

 

به یاد داشته باشید، هنگام اتصال به سرور VPN، آدرس IP نشان داده شده به سرور مورد نظر، آدرس IP سرور VPN است. اگر سرور VPN به صورت مجازی یا فیزیکی در کشور دیگری قرار داشته باشد، وب سرور مورد نظر مکان شما را به عنوان مکان کشور VPN شناسایی می کند.

 

چرا باید از اتصال VPN استفاده کنید؟

ارائه دهنده اینترنت شما شما معمولاً هنگام اتصال به اینترنت اتصال شما را تنظیم می کند. شما را از طریق یک آدرس IP ردیابی می کند. ترافیک شبکه شما از طریق سرورهای ISP شما هدایت می شود که می توانند هر کاری را که به صورت آنلاین انجام می دهید ثبت و نمایش دهند.

 

ممکن است ISP شما قابل اعتماد به نظر برسد، اما ممکن است سابقه مرور شما را با تبلیغ‌کنندگان، پلیس یا دولت و/یا سایر اشخاص ثالث به اشتراک بگذارد. ISP ها همچنین می توانند قربانی حملات مجرمان سایبری شوند: اگر آنها هک شوند، داده های شخصی و خصوصی شما ممکن است به خطر بیفتد.

 

اگر به طور مرتب به شبکه های Wi-Fi عمومی متصل می شوید، این امر به ویژه مهم است. شما هرگز نمی دانید چه کسی ممکن است بر ترافیک اینترنت شما نظارت داشته باشد و چه چیزی ممکن است از شما بدزدد، از جمله رمز عبور، داده های شخصی، اطلاعات پرداخت یا حتی کل هویت شما.

یک VPN خوب چه کاری باید انجام دهد؟

 

برای انجام یک یا چند کار باید به VPN خود اعتماد  داشته باشید.. اینها ویژگی هایی هستند که باید از یک راه حل جامع VPN انتظار داشته باشید:

 

رمزگذاری آدرس IP شما: وظیفه اصلی VPN مخفی کردن آدرس IP شما از ISP و سایر اشخاص ثالث است. این به شما این امکان را می دهد که اطلاعات را به صورت آنلاین ارسال و دریافت کنید بدون اینکه خطری برای دیدن دیگران به جز شما و ارائه دهنده VPN وجود داشته باشد.

رمزگذاری پروتکل ها: یک VPN همچنین باید از نشان دادن و  ردیابی شما به عنوان مثال در قالب تاریخچه اینترنت، سابقه جستجو و کوکی ها جلوگیری کند. رمزگذاری کوکی ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا از دسترسی اشخاص ثالث به اطلاعات محرمانه مانند داده های شخصی، اطلاعات مالی و سایر محتوای وب سایت ها جلوگیری می کند.

:Kill switch اگر اتصال VPN شما به طور ناگهانی قطع شود، اتصال امن شما نیز قطع خواهد شد. یک VPN خوب می تواند این خرابی ناگهانی را تشخیص دهد و برنامه های از پیش انتخاب شده را خاتمه دهد و احتمال به خطر افتادن داده ها را کاهش دهد.

احراز هویت دو مرحله‌ای: با استفاده از انواع روش‌های احراز هویت، یک VPN قوی همه افرادی را که سعی در ورود به سیستم دارند بررسی می‌کند. به عنوان مثال، ممکن است از شما خواسته شود یک رمز عبور وارد کنید، پس از آن یک کد به دستگاه تلفن همراه شما ارسال می‌شود. این امر دسترسی اشخاص ثالث ناخوانده به اتصال امن شما را دشوار می کند.

 

چه نوع VPN هایی وجود دارد؟

انواع مختلفی از VPN ها وجود دارد، اما قطعا باید با سه نوع اصلی آشنا باشید:

 

SSL VPN

اغلب همه کارکنان یک شرکت به لپ‌تاپ شرکتی دسترسی ندارند که بتوانند از آن برای کار در خانه استفاده کنند. در طول بحران کرونا در بهار 2020، بسیاری از شرکت ها با مشکل کمبود تجهیزات کافی برای کارکنان خود مواجه شدند. در چنین مواردی، اغلب به استفاده از یک دستگاه خصوصی (کامپیوتر، لپ تاپ، تبلت، تلفن همراه) متوسل می شود. در این مورد، شرکت‌ها به راه‌حل SSL-VPN که معمولاً از طریق جعبه سخت‌افزاری مربوطه پیاده‌سازی می‌شود، بازمی‌گردند.

 

پیش نیاز معمولاً یک مرورگر با قابلیت HTML-5 است که برای فراخوانی صفحه ورود شرکت استفاده می شود. مرورگرهای با قابلیت HTML-5 تقریباً برای هر سیستم عاملی در دسترس هستند. دسترسی با نام کاربری و رمز عبور محافظت می شود.

 

VPN سایت به سایت

VPN سایت به سایت اساساً یک شبکه خصوصی است که برای پنهان کردن اینترانت های خصوصی طراحی شده است و به کاربران این شبکه های امن امکان دسترسی به منابع یکدیگر را می دهد.

 

VPN سایت به سایت در صورتی مفید است که چندین مکان در شرکت خود داشته باشید که هر کدام دارای شبکه محلی (LAN) خاص خود هستند که به WAN (شبکه گسترده) متصل هستند. VPN های سایت به سایت نیز در صورتی مفید هستند که دو اینترانت مجزا دارید که بین آنها می خواهید فایل هایی را بدون دسترسی کاربران از یک اینترانت به دیگری ارسال کنید.

 

VPN های سایت به سایت عمدتاً در شرکت های بزرگ استفاده می شوند. آنها برای پیاده سازی پیچیده هستند و انعطاف پذیری مشابه SSL VPN ها را ارائه نمی دهند. با این حال، آنها موثرترین راه برای اطمینان از ارتباط در داخل و بین بخش های بزرگ هستند.

 

VPN مشتری به سرور

 

اتصال از طریق یک سرویس گیرنده VPN را می توان به گونه ای تصور کرد که گویی کامپیوتر خانگی خود را با یک کابل داخلی به شرکت متصل می کنید. کارمندان می توانند از طریق اتصال ایمن از دفتر خانه خود به شبکه شرکت شماره گیری کنند و طوری رفتار کنند که انگار در دفتر نشسته اند. با این حال، ابتدا باید یک سرویس گیرنده VPN روی رایانه نصب و پیکربندی شود.

 

این شامل عدم اتصال کاربر به اینترنت از طریق ISP خود، بلکه برقراری ارتباط مستقیم از طریق ارائه دهنده VPN خود است. این اساساً مرحله تونل سفر VPN را کوتاه می کند. به جای استفاده از VPN برای ایجاد یک تونل رمزگذاری برای پنهان کردن اتصال اینترنتی موجود، VPN می تواند به طور خودکار داده ها را قبل از اینکه در دسترس کاربر قرار گیرد رمزگذاری کند.

 

این یک شکل رایج از VPN است که به ویژه برای ارائه دهندگان WLAN عمومی ناامن مفید است. از دسترسی اشخاص ثالث و به خطر انداختن اتصال شبکه جلوگیری می کند و داده ها را تا حد امکان به ارائه دهنده رمزگذاری می کند. همچنین از دسترسی ISPها به داده‌هایی که به هر دلیلی رمزگذاری نشده باقی می‌مانند و محدودیت‌های دسترسی به اینترنت کاربر را دور می‌زند، جلوگیری می‌کند (به عنوان مثال، اگر دولت آن کشور دسترسی به اینترنت را محدود کند).

 

مزیت این نوع دسترسی VPN کارایی بیشتر و دسترسی جهانی به منابع شرکت است. در صورتی که یک سیستم تلفن مناسب در دسترس باشد، کارمند می‌تواند مثلاً با یک هدست به سیستم متصل شود و طوری رفتار کند که گویی در محل کار شرکت خود است. به عنوان مثال، مشتریان شرکت حتی نمی توانند تشخیص دهند که کارمند در شرکت سر کار است یا در دفتر خانه خود.

 

آیا می توان به همه ی VPN  ها اعتماد کرد؟

توجه به این نکته مهم است که VPN ها مانند نرم افزار ضد ویروس جامع عمل نمی کنند. در حالی که آنها از IP شما محافظت می کنند و تاریخچه اینترنت شما را رمزگذاری می کنند، اتصال VPN از رایانه شما در برابر نفوذ خارجی محافظت نمی کند. برای این کار حتما باید از نرم افزارهای آنتی ویروس استفاده کنید. زیرا استفاده از VPN به تنهایی از شما در برابر تروجان ها، ویروس ها، ربات ها یا سایر بدافزارها محافظت نمی کند.

 

هنگامی که بدافزار راه خود را به دستگاه شما پیدا کرد، می تواند داده های شما را بدزدد یا به آن آسیب برساند، چه از VPN استفاده کنید یا نه. بنابراین مهم است که از VPN به همراه یک برنامه آنتی ویروس جامع برای اطمینان از حداکثر امنیت استفاده کنید.

انتخاب یک ارائه دهنده امن VPN

همچنین مهم است که یک ارائه دهنده VPN را انتخاب کنید که بتوانید به آن اعتماد کنید. در حالی که ISP شما نمی تواند ترافیک اینترنت شما را ببیند، ارائه دهنده VPN شما می تواند. اگر ارائه دهنده VPN شما در معرض خطر است، شما نیز در خطر هستید. به همین دلیل، بسیار مهم است که یک ارائه دهنده VPN قابل اعتماد را انتخاب کنید تا هم از پنهان بودن فعالیت های اینترنتی خود اطمینان حاصل کنید و هم از بالاترین سطح امنیت اطمینان حاصل کنید.